رابطه بین ساختار مصرف انرژی و ساختار اقتصادی با شدت انرژی در ایران

در این پژوهش روابط تعادلی بلند مدت، روابط کوتاه مدت پویا و روابط علی بین ساختار مصرف انرژی و ساختار اقتصادی با شدت انرژی در ایران مورد بررسی قرار می گیرد. آزمون های تجربی با استفاده از متغیرهای سری زمانی و برای دوره ی زمانی 1346 تا 1388 انجام شده است. آزمون هم انباشتگی نشان می دهد که بین سه متغیر یاد شده یک رابطه ی بلند مدت وجود دارد. نتایج آزمون علیت گرنجری نیز حاکی از آن است که یک رابطه ی علیت دوطرفه بین سه متغیر ساختار مصرف انرژی، ساختار اقتصادی و شدت انرژی وجود دارد. آنچه که می توان در کل از توابع عکس العمل آنی و یا توابع ضربه- واکنش دریافت نمود این است که سه متغیرر وارد شده در مدل روی یکدیگر اثرگذار بوده اند. هرچند که ممکن است این اثرگذاری طی دوره های ابتدایی معنی دار نباشد اما با گذشت زمان و یا به عبارت بهتر در طولانی مدت هر یک از این متغیرها از شوک متغیر دیگر اثر پذیرفته و روند افزایش و یا کاهشی به خود گرفته اند. آنچه که مشهود است شوک مثبت ساختار مصرف انرژی باعث افزایش شدت انرژی و شوک مثبت ساختار اقتصادی اثر منفی با وقفه ای روی شدت انرژی داشته است. نتایج این تحقیق از لحاظ کاهش شدت انرژی و توسعه اقتصادی حائظ اهمیت می باشند. به عبارت دیگر برای کاهش شدت انرژی، دولت باید سهم نفت و فرآورهای آن را از مصرف انرژی کشور کاهش دهد، همچنین کارایی استفاده از نفت و فرآورده های آن را با بهبود ساختار اقتصادی افزایش دهد. بنابراین قبل از سیاست گذاری در حوزه ی انرژی باید تمام عوامل تاثیرگذار بر شدت انرژی از جمله ساختار مصرف انرژی و ساختار اقتصادی مورد توجه قرار گیرند.